Το Σ/Κ που μας πέρασε έγινε στην Κερατέα το ομώνυμο φεστιβάλ, έχοντας ως κύριο άξονα τη μη δημιουργία ΧΥΤΑ (Χώρος Υγειονομικής Ταφής Απορριμάτων) στην περιοχή. Εν συντομία, την τελευταία πενταετία που η χωματερή των Λιοσίων έχει κορεστεί από τα απορρίματα της πρωτεύουσας, προτάθηκαν ως λύσεις η δημιουργία ΧΥΤΑ στο Οβριόκαστρο Κερατέας και στο Γραμματικό. Όσον αφορά την Κερατέα, οι κάτοικοι από την πρώτη στιγμή αντέδρασαν, εξαντλώντας κάθε νόμιμο μέσο. Μέσα από ψηφίσματα, αποφάσεις δημοτικών συμβουλίων και προσφυγές στη δικαιοσύνη, διακήρυξαν την αντίθεσή τους στο έργο. Παρ όλα αυτά, από τις αρχές του περασμένου Δεκέμβρη η κυβέρνηση αποφάσισε να υλοποιήσει το έργο, αγνοώντας ακόμα και δικαστικές αποφάσεις περί προσωρινής αναστολής των έργων μέχρι να εκδικαστούν τα ασφαλιστικά μέτρα που έχουν καταθέσει οι κάτοικοι.
Εκτός τους ότι κανείς δεν θα ήθελε τα σκουπίδια μιας μεγαλούπολης στην «αυλή» του, ο συγκεκριμένος χώρος έχει κριθεί ακατάλληλος από την αρχαιολογική υπηρεσία, καθώς βρίσκεται μέσα στον αρχαιολογικό χώρο της Λαυρεωτικής. Επίσης, είναι απαράδεκτο εν έτει 2011 να μιλάμε ακόμα για δημιουργία ΧΥΤΑ και όχι (τουλάχιστον) ΧΥΤΥ (Χώροι Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων). Τέλος, το σχέδιο δημιουργίας ΧΥΤΑ της περιοχής, παρουσιάζει σημαντικά κενά ακόμα και στην (δυστυχώς τυπική σε αυτές τις περιπτώσεις) Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.
Το αποτέλεσμα είναι οι κάτοικοι της περιοχής εδώ και 4 μήνες να έρχονται καθημερινά σε σύγκρουση με αστυνομικές δυνάμεις, διεκδικώντας το αυτονόητο. Ειδικά τον τελευταίο μήνα καθημερινά γεμίζουν με μπάζα τη λεωφόρο Λαυρίου, προσπαθώντας να εμποδίσουν τα μηχανήματα του εργολάβου να φτάσουν στο χώρο, έχοντας απέναντί τους την αστυνομία να επιδίδεται σε αθρόες συλλήψεις και να μετατρέπει την περιοχή σε θάλαμο αερίων (1, 2) και τα ΜΜΕ στη συντριπτική πλειονότητά τους να τους αγνοούν επιδεικτικά, ή στην περίπτωση που ασχολούνται με το πρόβλημα να διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα.
Το θετικό είναι ότι δίνουν ένα αισιόδοξο μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις σχετικά με το πως κερδίζονται οι αγώνες σε τοπικό επίπεδο! Στον αγώνα εναντίον της χωματερής συμμετέχει η πλειονότητα των κατοίκων, ανεξαρτήτως φύλλου και ηλικίας. Κάθε μορφή αγώνα είναι αποδεκτή, είτε πρόκειται για ασφαλιστικά μέτρα και συγκεντρώσεις αλληλεγγύης, είτε για αφισσοκολλήσεις και ρίψη μολότοφ. Τέλος στον αγώνα είναι όλοι ίσοι και ακηδεμόνευτοι από κομματικές «πρωτοπορίες» ή «πεφωτισμένους» δημάρχους και λοιπούς τοπικούς άρχοντες. (Αυτά ίσως μας δείχνουν και τον μοναδικό δρόμο για νικηφόρα αντίσταση στη ΛΑΡΚΟ)
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, διοργανώθηκε το τριήμερο φεστιβάλ με πολλές συμμετοχές! Ο χώρος του φεστιβάλ ήταν η λεωφόρος Λαυρίου, λίγα μέτρα από το μπλόκο ΒΙΟΠΑ όπου καθημερινά έρχονται αντιμέτωποι οι κάτοικοι με τα ΜΑΤ. Δυστυχώς, έχασα την πρώτη μέρα όπου κατέβαιναν Αγγελάκας-Παυλίδης, αλλά απ ότι είδα έχουν ανέβει αρκετά βιντεάκια στο youtube για μια πρώτη γεύση. Οι δυο επόμενες μέρες περιλάμβαναν κυρίως Πασχαλίδη, Πουλικάκο, Ρόδες, Μουζουράκη, Μπαλάφα, Γραμμένο, Locomondo, ηλιοθεραπεία στους αγρούς και άφθονα σουβλάκια με τσίπουρο και κρασι!
Με διαφορά, κορυφαίες στιγμές των δυο ημερών ήταν οι εμφανίσεις Πουλίκα και Αποστολάκη (από Χαινηδες)! Ο Μουζουράκης έδειξε ότι είναι απίστευτος σόουμαν όταν έχει προετοιμάσει μια εμφάνιση, αλλά τραγικά λίγος όταν πρέπει να αυτοσχεδιάσει, ενώ σουρεαλιστικό στιγμιότυπο αποτέλεσαν οι Ρόδες (λεπτομέρειες προσεχώς από τον καλλιτεχνικό συντάκτη του blog!). Τέλος, ξεχώρισαν οι Άκης Κωνσταντόπουλος, που απ ότι μάθαμε διοργανώνει το ετήσιο φεστιβάλ Κερατέας κάθε καλοκαίρι, και οι Αντίποινα.
Συμπερασματικά, ο λαός της Κερατέας δίνει μια δίκαιη μάχη, έχοντας απέναντι του κυβέρνηση, εργολάβους και ΜΜΕ. Όμως ο τρόπος με τον οποίο τη δίνει (ακηδεμόνευτα, με καθολική συμμετοχή και αποδοχή κάθε μέσου αγώνα) θέτει τις βάσεις για ένα θετικό αποτέλεσμα!
Υ.Γ.1 στο χώρο λειτουργούσε και κάτι σαν έκθεση, με κολάζ, γελοιγραφίες, φώτο κλπ.
Υ.Γ.2 Και σου φωνάζω σ’ αγαπώ, και με κοιτάς και σε κοιτώ και βλέπω κόλαση να γίνεται τριγύρω,
και τι να γράψω, τι να πω, τι να σου τάξω στο χαμό, θέλεις να πιάσω ένα μπάτσo να τον δείρω;
Υ.Γ.3 στιγμιότυπα από το φεστιβάλ 1, 2, 3.
Εκτός τους ότι κανείς δεν θα ήθελε τα σκουπίδια μιας μεγαλούπολης στην «αυλή» του, ο συγκεκριμένος χώρος έχει κριθεί ακατάλληλος από την αρχαιολογική υπηρεσία, καθώς βρίσκεται μέσα στον αρχαιολογικό χώρο της Λαυρεωτικής. Επίσης, είναι απαράδεκτο εν έτει 2011 να μιλάμε ακόμα για δημιουργία ΧΥΤΑ και όχι (τουλάχιστον) ΧΥΤΥ (Χώροι Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων). Τέλος, το σχέδιο δημιουργίας ΧΥΤΑ της περιοχής, παρουσιάζει σημαντικά κενά ακόμα και στην (δυστυχώς τυπική σε αυτές τις περιπτώσεις) Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.
Το αποτέλεσμα είναι οι κάτοικοι της περιοχής εδώ και 4 μήνες να έρχονται καθημερινά σε σύγκρουση με αστυνομικές δυνάμεις, διεκδικώντας το αυτονόητο. Ειδικά τον τελευταίο μήνα καθημερινά γεμίζουν με μπάζα τη λεωφόρο Λαυρίου, προσπαθώντας να εμποδίσουν τα μηχανήματα του εργολάβου να φτάσουν στο χώρο, έχοντας απέναντί τους την αστυνομία να επιδίδεται σε αθρόες συλλήψεις και να μετατρέπει την περιοχή σε θάλαμο αερίων (1, 2) και τα ΜΜΕ στη συντριπτική πλειονότητά τους να τους αγνοούν επιδεικτικά, ή στην περίπτωση που ασχολούνται με το πρόβλημα να διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα.
Το θετικό είναι ότι δίνουν ένα αισιόδοξο μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις σχετικά με το πως κερδίζονται οι αγώνες σε τοπικό επίπεδο! Στον αγώνα εναντίον της χωματερής συμμετέχει η πλειονότητα των κατοίκων, ανεξαρτήτως φύλλου και ηλικίας. Κάθε μορφή αγώνα είναι αποδεκτή, είτε πρόκειται για ασφαλιστικά μέτρα και συγκεντρώσεις αλληλεγγύης, είτε για αφισσοκολλήσεις και ρίψη μολότοφ. Τέλος στον αγώνα είναι όλοι ίσοι και ακηδεμόνευτοι από κομματικές «πρωτοπορίες» ή «πεφωτισμένους» δημάρχους και λοιπούς τοπικούς άρχοντες. (Αυτά ίσως μας δείχνουν και τον μοναδικό δρόμο για νικηφόρα αντίσταση στη ΛΑΡΚΟ)
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, διοργανώθηκε το τριήμερο φεστιβάλ με πολλές συμμετοχές! Ο χώρος του φεστιβάλ ήταν η λεωφόρος Λαυρίου, λίγα μέτρα από το μπλόκο ΒΙΟΠΑ όπου καθημερινά έρχονται αντιμέτωποι οι κάτοικοι με τα ΜΑΤ. Δυστυχώς, έχασα την πρώτη μέρα όπου κατέβαιναν Αγγελάκας-Παυλίδης, αλλά απ ότι είδα έχουν ανέβει αρκετά βιντεάκια στο youtube για μια πρώτη γεύση. Οι δυο επόμενες μέρες περιλάμβαναν κυρίως Πασχαλίδη, Πουλικάκο, Ρόδες, Μουζουράκη, Μπαλάφα, Γραμμένο, Locomondo, ηλιοθεραπεία στους αγρούς και άφθονα σουβλάκια με τσίπουρο και κρασι!
Με διαφορά, κορυφαίες στιγμές των δυο ημερών ήταν οι εμφανίσεις Πουλίκα και Αποστολάκη (από Χαινηδες)! Ο Μουζουράκης έδειξε ότι είναι απίστευτος σόουμαν όταν έχει προετοιμάσει μια εμφάνιση, αλλά τραγικά λίγος όταν πρέπει να αυτοσχεδιάσει, ενώ σουρεαλιστικό στιγμιότυπο αποτέλεσαν οι Ρόδες (λεπτομέρειες προσεχώς από τον καλλιτεχνικό συντάκτη του blog!). Τέλος, ξεχώρισαν οι Άκης Κωνσταντόπουλος, που απ ότι μάθαμε διοργανώνει το ετήσιο φεστιβάλ Κερατέας κάθε καλοκαίρι, και οι Αντίποινα.
Συμπερασματικά, ο λαός της Κερατέας δίνει μια δίκαιη μάχη, έχοντας απέναντι του κυβέρνηση, εργολάβους και ΜΜΕ. Όμως ο τρόπος με τον οποίο τη δίνει (ακηδεμόνευτα, με καθολική συμμετοχή και αποδοχή κάθε μέσου αγώνα) θέτει τις βάσεις για ένα θετικό αποτέλεσμα!
Υ.Γ.1 στο χώρο λειτουργούσε και κάτι σαν έκθεση, με κολάζ, γελοιγραφίες, φώτο κλπ.
Υ.Γ.2 Και σου φωνάζω σ’ αγαπώ, και με κοιτάς και σε κοιτώ και βλέπω κόλαση να γίνεται τριγύρω,
και τι να γράψω, τι να πω, τι να σου τάξω στο χαμό, θέλεις να πιάσω ένα μπάτσo να τον δείρω;
Υ.Γ.3 στιγμιότυπα από το φεστιβάλ 1, 2, 3.
