Λίγο μετά τις πρώτες Καλλικρατικές δημοτικές εκλογές έγραφα: "πρώτος σε σταυρούς στα πράσινα ψηφοδέλτια της Κύμης είναι ο (καλών προθέσεων αλλά μηδενικής πολιτικής ταυτότητας) Μπελιάς με δεύτερο τον (εγωπαθή και πολιτικά δίγλωσσο) Βελισσαρίου, άσχετα που τελικά δεν εκλέγονται. Από αυτό και μόνο καταλαβαίνει κανείς την ποιότητα της αντιπολίτευσης που θα έχει ο Θωμάς! Απέναντί του θα βρει πάλι ένα σκορποχώρι, όπου οι μισοί δεν θα μιλάνε με τους άλλους μισούς, δεν θα υπάρχει καμία σοβαρή αντιπρόταση και οι θέσεις τους θα εξαντληθούν στον κιτρινισμό και τις προσωπικές επιθέσεις. Και φυσικά με τέτοια αντιπολίτευση θα μπορεί να κάνει ότι γουστάρει, να τους ξεφτιλίζει σε κάθε ευκαιρία και το χειρότερο είναι ότι δεν θα το παίρνουν καν χαμπάρι! Το έργο το χουμε ξαναδεί ήδη από την προηγούμενη τετραετία… Γενικά, αν τα επόμενα τέσσερα χρόνια δεν βάλει κανένα φοβερό αυτογκόλ ο Θωμάς, καλά θα κάνει να προετοιμάζεται και για δήμαρχος 2014-2019."
Τα πράγματα έγιναν ακριβώς έτσι: η αντιπολίτευση ήταν χωρισμένη σε ορίτζιναλ πασόκους, γιαλαντζί πασόκους και νεοδημοκράτες, όπου μόνο τον τελευταίο χρόνο κατάλαβαν ότι ο Θωμάς επελαύνει προς άλλη μια τετραετία. Το αποτέλεσμα ήταν το σκορποχώρι να ενωθεί με μόνο στόχο να μην ξαναβγει ο Θωμάς, αλλά πλέον ήταν αργά. Οι θέσεις τους ανύπαρκτες, οι δημοτικοί τους σύμβουλοι άφωνοι, οι επικεφαλείς τους άφαντοι. Σε εβδομαδιαία βάση, αναλωνόντουσαν σε συνεχείς προσωπικές επιθέσεις, βάζοντας την πολιτική στο περιθώριο. Μετά από όλα αυτά είναι απόλυτα φυσιολογικό σήμερα, παραμονές εκλογών, να ψάχνονται ακόμα για τον "εκλεκτό" τους και τελικά μοναδική λύση να είναι το "νεο" και "άφθαρτο" πρόσωπο που ακούει στο όνομα Μπουραντάς. Αλλά περί αυτών σε επόμενη ανάρτηση.
Ο Θωμάς από την πλευρά του, προσπάθησε να βάλει ένα αυτογκόλ στο θέμα των σκουπιδιών αλλά ήταν τόσο άχρηστοι οι γαλαζοπρασινοι της αντιπολίτευσης που τελικά δεν του στοίχισε καθόλου και σήμερα σχεδόν κανείς δεν το θυμάται. Του πιστώνω την ανάπλαση του κέντρου της Κύμης (αν και τα πεζοδρόμια μπορούσαν να είναι πιο μεγάλα και ας γκρινιάζουν οι διάφοροι) και την ανάπλαση του κέντρου του Αλιβερίου. Επίσης την διαφαινόμενη αποπεράτωση του Μυλωνοπούλειου. Παραμένω ουδέτερος όσον αφορά τη χρησιμότητα των έργων στο Λιμάνι. Αφενός θα έπρεπε να προηγηθεί η κατασκευή ενός σωστού δρόμου Χαλκίδας-Κύμης (θα θρηνήσουμε θύματα αν αυξηθούν οι ακτοπλοικές γραμμές) και αφετέρου ενώ είναι δεκτή η πρώτη επέκταση, η δεύτερη και η τρίτη θα αλλοιώσουν δραματικά την περιοχή καταστρέφοντας το όποιο τουριστικό ενδιαφέρον.
Εκεί που ο Θωμάς απέτυχε παταγωδώς ήταν στα θέματα ουσίας. Δεν γίνεται να κλείνει το νοσοκομείο και να ακούμε επιχειρήματα όπως "έχω προσωπική δέσμευση του υπουργου" κλπ. Έπρεπε να δωθεί μεγαλύτερη μάχη για κάθε υπηρεσία, ειδικά για το ΓΝ Παπανικολάου. Επίσης, σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος ήταν τραγικός. Η συμπεριφορά του στο θέμα της καύσης RDF από την ΑΓΕΤ θύμισε ΛΑΡΚΟ και έγγραφα που παραπέφτουν... Προς τα έξω φωνάζουμε και βάζουμε πανώ στις εισόδους του Αλιβερίου, αλλά επί της ουσίας δεν κάνουμε κάτι ούτε υποστηρίζουμε το θέμα στην περιφέρεια. Έπιπλέον, η παράνομη εξόρυξη υλικών ήταν σύνηθες φαινόμενο.
Αλλά ποιος να του ασκήσει κριτική για όλα αυτά? Η διαλυμένη αντιπολίτευση? Με αυτά και με εκείνα, ο δήμαρχος ετοιμάζεται να ανανεώσει τη θητεία του κάνοντας για πλάκα μεταγραφές από γαλάζιους τε και πράσινους. Με τα μέχρι σήμερα δεδομένα ένα μόνο θέμα είναι ανοιχτό: θα ανανεώσει από τις 18 ή θα περιμένει μέχρι τις 25?
