Μέσα στην εβδομάδα που μας πέρασε εμφανίστηκαν στην Κύμη ο Σωκράτης Μάλαμας και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου.
Η συναυλία του Σωκράτη ήταν απλά καταπληκτική. Το platanen hof ήταν διαμορφωμένο εξαιρετικά. Τα μπαρ ήταν πολύ οργανωμένα με αποτέλεσμα ενώ ο χώρος φιλοξενούσε πάνω από χίλια άτομα να μην περιμένεις πάνω από δυο λεπτά για να πάρεις το ποτό σου. Και επιτέλους, πήγα σε μια συναυλία που τα μπαρ έχουν κάτι διαφορετικό από μπύρες και εκείνη την αηδία το baccardi breezer! Τέλος, φοβερή ιδέα η συνέχιση της βραδυάς με dj set και πάρτυ. Τα δύο «αρνητικά» της διοργάνωσης (σιγά τα αρνητικά) ήταν που τα μπαρ δεν είχαν τσίπουρο, ενώ ταιριάζει με τη μουσική του Σωκράτη, και επίσης η έλλειψη παρκαρίσματος. Μετά τις 9 έπρεπε ή να παρκάρεις 1-2 χιλιόμετρα μακρυά από την είσοδο ή να κλείσεις το δεύτερο ρεύμα του δρόμου, οπότε και κατά την αποχώρηση δημιουργήθηκε μποτιλιάρισμα!!!
Για την εμφάνιση του Μάλαμα, μόνο θετικά μπορώ να βρω. Πρόσφατα τον έχω παρακολουθήσει σε άλλες δυο συναυλίες, στο θέατρο Πέτρας πριν δυο μήνες και πέρσι στο θέατρο Βράχων. Η εμφάνισή του στο platanen hof ήταν πολύ ανώτερη της πρώτης και ισάξια της δεύτερης. Έπαιξε ασταμάτητα για τρεισίμιση ώρες, ένα μεγάλο μέρος από τα δικά του τραγούδια καθώς και ορισμένα άλλων δημιουργών. Το ωραιότερο σημείο ήταν όταν, κατά δήλωσή του, έπαιξε «λαικά» κομμάτια, όπως το ‘δε χωράς πουθενά’ από Τρύπες, το ‘μου πες θα φύγω’ του Σιδηρόπουλου, τον ‘μπαγάσα’ του Άσιμου και την ‘τίγρη’ του Ψαραντώνη! Και όλα αυτά με κρυστάλλινο ήχο!
Γενικά, μια από τις ωραιότερες συναυλίες που έχω δει! Highlight της βραδιάς τα συνθήματα «ρε Σωκράτη, τι λες τώρα, εδώ θα παίζεις μέχρι τις 4 η ώρα» και «το πάθος για τη λευτεριά, είναι δυνατότερο από όλα τα κελιά»! Άντε και του χρόνου με Θανάση Παπακωνσταντίου!
Η συναυλία του Βασίλη, ήταν μια κλασσική συναυλία Παπακωνσταντίνου. Σε καμία περίπτωση συγκρίσιμη της πρώτης που είχε κάνει στην Κύμη, ενώ ήταν και λίγο χειρότερη της πιο πρόσφατης. Παρ όλα αυτά, μάζεψε πολύ κόσμο ο οποίος και το ευχαριστήθηκε! Αν έλειπε και όλο αυτό το κιτς πανηγύρι που είχε στηθεί στο χώρο με πάγκους με πλαστικά φωτεινά σπαθάκια κλπ, από άποψη ατμόσφαιρας θα ήταν τέλεια!
Τα νέα παιδιά που απάρτιζαν το συγκρότημά του, ήταν λίγα για την περίσταση και δεν μπορούν να συγκριθούν με τους 1550 που τον συνόδευαν την προηγούμενη φορά. Ειδικά τα ξένα τραγούδια που συμπλήρωναν το πρόγραμμα, τα σκότωσαν. Η εκτέλεσή τους ήταν επιπέδου φοιτητικού συγκροτήματος… Η Τάνια Κικίδη πριν 5 χρόνια φαινόταν μια εξελίξιμη τραγουδίστρια που θα μπορούσε να κάνει και σόλο καριέρα, αλλά χθες έδειξε ότι μάλλον έχει μείνει στάσιμη ή και έχει καταστρέψει τη φωνή της. Επίσης, οι τάχα μου χορογραφίες που έκαναν ήταν επιεικώς για γέλια! Αν κάτι δεν σου βγαίνει ή δεν ταιριάζει με τη μουσική που παίζεις, απλά δεν το κάνεις, αλλιώς φλερτάρεις με τη γελοιότητα. Μόνο θετικό σε αυτούς που πλαισίωναν το Βασίλη η απουσία της Μαρλέν Αλεξιάδου. Ευτυχώς, που κατάλαβε ότι δεν είναι δυνατόν να «φτύνεις» (η έκφραση δική του) τα τάλεντ σόου και συγχρόνως να περιμαζεύεις στο συγκρότημά σου απόφοιτους τέτοιων «ακαδημιών».
Για τον ίδιο το Βασίλη, τα λόγια είναι περιττά! Αν εξαιρέσει κανείς την αρχική επιμονή του στα τραγούδια του νέου του δίσκου, το πρόγραμμα κύλησε εξαιρετικά! Είπε τα περισσότερα τραγούδια που ξέρει ο κόσμος (αν προσπαθούσε να τα πει όλα, θα έπαιζε μέχρι τις 2!) με μια φωνή καλύτερη από ποτέ! Και φυσικά ανάμεσα σε αυτά να τα χώνει στο ΔΝΤ και στη μαφία που εκμεταλλεύεται οικονομικά τον πλανήτη. Γενικά, ήταν μια καλή συναυλία, που θα ήταν πολύ καλύτερη αν τον συνόδευε ένα άλλο συγκρότημα και ο ηχολήπτης δεν επέμενε τόσο πολύ στο voice-on!
Η συναυλία του Σωκράτη ήταν απλά καταπληκτική. Το platanen hof ήταν διαμορφωμένο εξαιρετικά. Τα μπαρ ήταν πολύ οργανωμένα με αποτέλεσμα ενώ ο χώρος φιλοξενούσε πάνω από χίλια άτομα να μην περιμένεις πάνω από δυο λεπτά για να πάρεις το ποτό σου. Και επιτέλους, πήγα σε μια συναυλία που τα μπαρ έχουν κάτι διαφορετικό από μπύρες και εκείνη την αηδία το baccardi breezer! Τέλος, φοβερή ιδέα η συνέχιση της βραδυάς με dj set και πάρτυ. Τα δύο «αρνητικά» της διοργάνωσης (σιγά τα αρνητικά) ήταν που τα μπαρ δεν είχαν τσίπουρο, ενώ ταιριάζει με τη μουσική του Σωκράτη, και επίσης η έλλειψη παρκαρίσματος. Μετά τις 9 έπρεπε ή να παρκάρεις 1-2 χιλιόμετρα μακρυά από την είσοδο ή να κλείσεις το δεύτερο ρεύμα του δρόμου, οπότε και κατά την αποχώρηση δημιουργήθηκε μποτιλιάρισμα!!!
Για την εμφάνιση του Μάλαμα, μόνο θετικά μπορώ να βρω. Πρόσφατα τον έχω παρακολουθήσει σε άλλες δυο συναυλίες, στο θέατρο Πέτρας πριν δυο μήνες και πέρσι στο θέατρο Βράχων. Η εμφάνισή του στο platanen hof ήταν πολύ ανώτερη της πρώτης και ισάξια της δεύτερης. Έπαιξε ασταμάτητα για τρεισίμιση ώρες, ένα μεγάλο μέρος από τα δικά του τραγούδια καθώς και ορισμένα άλλων δημιουργών. Το ωραιότερο σημείο ήταν όταν, κατά δήλωσή του, έπαιξε «λαικά» κομμάτια, όπως το ‘δε χωράς πουθενά’ από Τρύπες, το ‘μου πες θα φύγω’ του Σιδηρόπουλου, τον ‘μπαγάσα’ του Άσιμου και την ‘τίγρη’ του Ψαραντώνη! Και όλα αυτά με κρυστάλλινο ήχο!
Γενικά, μια από τις ωραιότερες συναυλίες που έχω δει! Highlight της βραδιάς τα συνθήματα «ρε Σωκράτη, τι λες τώρα, εδώ θα παίζεις μέχρι τις 4 η ώρα» και «το πάθος για τη λευτεριά, είναι δυνατότερο από όλα τα κελιά»! Άντε και του χρόνου με Θανάση Παπακωνσταντίου!
Η συναυλία του Βασίλη, ήταν μια κλασσική συναυλία Παπακωνσταντίνου. Σε καμία περίπτωση συγκρίσιμη της πρώτης που είχε κάνει στην Κύμη, ενώ ήταν και λίγο χειρότερη της πιο πρόσφατης. Παρ όλα αυτά, μάζεψε πολύ κόσμο ο οποίος και το ευχαριστήθηκε! Αν έλειπε και όλο αυτό το κιτς πανηγύρι που είχε στηθεί στο χώρο με πάγκους με πλαστικά φωτεινά σπαθάκια κλπ, από άποψη ατμόσφαιρας θα ήταν τέλεια!
Τα νέα παιδιά που απάρτιζαν το συγκρότημά του, ήταν λίγα για την περίσταση και δεν μπορούν να συγκριθούν με τους 1550 που τον συνόδευαν την προηγούμενη φορά. Ειδικά τα ξένα τραγούδια που συμπλήρωναν το πρόγραμμα, τα σκότωσαν. Η εκτέλεσή τους ήταν επιπέδου φοιτητικού συγκροτήματος… Η Τάνια Κικίδη πριν 5 χρόνια φαινόταν μια εξελίξιμη τραγουδίστρια που θα μπορούσε να κάνει και σόλο καριέρα, αλλά χθες έδειξε ότι μάλλον έχει μείνει στάσιμη ή και έχει καταστρέψει τη φωνή της. Επίσης, οι τάχα μου χορογραφίες που έκαναν ήταν επιεικώς για γέλια! Αν κάτι δεν σου βγαίνει ή δεν ταιριάζει με τη μουσική που παίζεις, απλά δεν το κάνεις, αλλιώς φλερτάρεις με τη γελοιότητα. Μόνο θετικό σε αυτούς που πλαισίωναν το Βασίλη η απουσία της Μαρλέν Αλεξιάδου. Ευτυχώς, που κατάλαβε ότι δεν είναι δυνατόν να «φτύνεις» (η έκφραση δική του) τα τάλεντ σόου και συγχρόνως να περιμαζεύεις στο συγκρότημά σου απόφοιτους τέτοιων «ακαδημιών».
Για τον ίδιο το Βασίλη, τα λόγια είναι περιττά! Αν εξαιρέσει κανείς την αρχική επιμονή του στα τραγούδια του νέου του δίσκου, το πρόγραμμα κύλησε εξαιρετικά! Είπε τα περισσότερα τραγούδια που ξέρει ο κόσμος (αν προσπαθούσε να τα πει όλα, θα έπαιζε μέχρι τις 2!) με μια φωνή καλύτερη από ποτέ! Και φυσικά ανάμεσα σε αυτά να τα χώνει στο ΔΝΤ και στη μαφία που εκμεταλλεύεται οικονομικά τον πλανήτη. Γενικά, ήταν μια καλή συναυλία, που θα ήταν πολύ καλύτερη αν τον συνόδευε ένα άλλο συγκρότημα και ο ηχολήπτης δεν επέμενε τόσο πολύ στο voice-on!
