Ζήτω το πράσινο Κυμαλιβέρι

του Χριστόφορου (mail: xri_pap στο yahoo τελεία gr)

Δεν ξέρεις, γλυκέ αναγνώστη, τι αναστάτωση προκάλεσε στην οικογένειά μου η ανακοίνωση των νέων δήμων του Καλλικράτη. Η θαλπωρή χάθηκε και αιφνης οι θείοι μου λογομαχούσαν όλη μέρα για τη χρησιμότητα του δήμου Κυμαλιβερίου.

Ευτυχώς τελικά πρυτάνευσε η λογική και σε ένα έκτακτο οικογενειακό συμβούλιο που έλαβε χώρα στου Τσοτσορού, μεταξύ μπακλαβά και πάστας αμυγδάλου αποφασίσαμε να στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις το νέο δήμο. Άλλωστε το Κυμαλιβέρι ήταν παιδικό όνειρο της θείας Ιουλίας, ήδη από τότε που ήταν γραμμένη στη μαθητικό του ΠΑΚ και ο Γιωργάκης Παπανδρέου για να κορέσει την πείνα του έπλενε τζάμια στη Σουηδία.

Από σήμερα, λοιπόν, και μέχρι τις δημοτικές εκλογές, θα στηρίξουμε τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη! Η μορφή του προέδρου της σοσιαλιστικής διεθνούς, του μεγάλου ρήτορα και δεινού ζειμπεκοχορευτή, του μειλίχιου επόπτη της τρόικας και καπετάνιου της Ελλάδας, του Γεωργίου Ανδρέα Παπανδρέου (το γράφεις και γεμίζει μιάμιση γραμμή) θα κοσμεί από τούδε και στο εξής το φιλντισένιο τραπεζάκι δίπλα στο σκαλιστό τζάκι. Είθε οι εχθροί των πράσινων αγοριών τε και κορασίδων να καταποντιστούν στις εκλογές και ο πράσινος ο ήλιος να ανατείλλει για το χειμαζόμενο κυμαλιβέρι!

Και επειδή, όπως λέει και ο λαός, συν Πιπεργιά και χείρα κίνει, ξεκινάω ευθύς αμέσως την κριτική στα κακώς κείμενα της σημερινής δημοτικής αρχής. Γιατί έρχεται ο Παπακωνσταντίνου στις 11/8 και οι φήμες τον θέλουν να τραγουδάει 88 τραγούδια; Μήπως κάποιος στο δημαρχείο τα έχει αρπάξει χοντρά για να γίνει γκρίζα διαφήμιση στην κοσμοτέ; Μήπως ο φτου-φτου-666 δήμαρχος (με δέλτα μικρό) διαπλέκεται με το κατεστημένο των τηλεπικοινωνιων;

Επίσης, η εικόνα της πλατείας μας είναι τραγική. Μέσα στο κατακαλόκαιρο, στην πίσω πλευρά, χάσκουν σίδερα και μαδέρια, ενώ ξηλωμένες πλάκες πεζοδρομίου χρησιμεύουν ως κατάλυμα χελιδονιών. Σαν να μην έφτανε αυτό αδέσποτες γάτες τριγυρνούν ασκόπως και χεζοβολούν στα παρτέρια πέριξ της εκκλησίας, θέτοντας σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία. Και το αποκορύφωμα, αγενέστατα πιτσιρίκια διασχίζουν το κυρίως σώμα της πλατείας πάνω σε δίτροχα πατίνια με εξωφρενικές ταχύτητες, δημιουργώντας προυποθέσεις ατυχήματος. Αίσχος! Δεν είναι δυνατό ο απλός μεροκαματιάρης, που μετά από μια κοπιαστική μέρα στη δουλειά θέλει να απολαύσει μια σοκολατίνα, να φοβάται για τη σωματική του ακεραιότητα και να διασχίζει την πλατεία κάνοντας πλονζόν για να αποφύγει σίδερα, χελιδόνια και καμικάζι πιτσιρικάδες. Επιτέλους, που είναι ο δήμαρχος;