Ας εκλογολογίσουμε!


Σήμερα θα ασχοληθώ αυστηρά με τις δημοτικές εκλογές, καθώς οι νομαρχιακές αφενός δεν έχουν μεγάλο τοπικό ενδιαφέρον, αφετέρου δεν έψαξα και τόσο πολύ τους υποψηφίους και τα προγράμματά τους. Όπως θα γνωρίζετε, τα τελικά αποτελέσματα είναι Θωμάς 49,2%, Βλαχογιάννης 43,1% και Λύκος 7,7%. Τις προηγούμενες μέρες των εκλογών κάθε συνδυασμός είχε παραγγείλλει τηλεφωνική δημοσκόπηση με τα αποτελέσματα να δίνουν Θωμάς 40-43%, Βλαχογιάννης 39-42%. Φυσικά έπεσαν έξω γιατί κανείς δεν είχε υπολογίσει αυτούς που δεν μένουν μόνιμα στην Κύμη, αλλά έρχονται για καλοκαίρια, γιορτές, εκλογές κλπ. Αυτοί λοιπόν, ψήφισαν συντριπτικά υπέρ του Θωμά, καθώς μέτρησε η αλλαγή προς το καλύτερο που βλέπουν κάθε χρόνο.
Κάποια πρώτα σχόλια είναι τα εξής:
1) Όποιος ψήφισε στο δημοτικό της παραλίας και υποστηρίξει ότι έριξε Λύκο, είναι ψεύτης και όπου τον βρείτε βαρέστε τον! Στην παραλία έγινε ένα ψιλομπάχαλο στους εκλογικούς καταλόγους με ευθύνη του υπουργείου εσωτερικών, με αποτέλεσμα οι εγγεγραμένοι να είναι 22 και οι ψηφίσαντες 13 με κατανομή 7-6 υπέρ του Βλαχογιάννη!
2) Τιμή και δόξα στους ηρωικούς κατοίκους των Κουτουρλων, με τους 9 εγγεγραμένους και του 5 ψηφίσαντες!
3) Αλήθεια, στην παραλία και στα Κουτουρλα βγήκαν κοινοτικά συμβούλια;
Κατά τα άλλα, περάσαμε μία σχετικά ήρεμη προεκλογική περίοδο, χωρίς πολλές ακρότητες και φανατισμούς, παρά τις φήμες που ακούγονταν στα καφενεία. Μάλιστα, κάποιοι έφτασαν να υποστηρίξουν πως σε ενδεχόμενη νίκη του Βλαχογιάννη, η πράσινη νεολαία θα έκανε ντου στα αντίπαλα προεκλογικά κέντρα σκίζοντας αφίσσες και ολοκληρώνοντας το γλέντι με ψήσιμο αρνιών στην πλατεία. Προσωπικά, δεν μπορώ να πιστέψω ότι σε μία μικρή κοινωνία, όπως η Κύμη, θα βρεθούν ενήλικες που να επιδοθούν σε τέτοιες αισχρότητες διχάζοντας την τοπική κοινωνία, ούτε και ότι ο κύριος Βλαχογιάννης, τον οποίο έχω σε μεγάλη εκτίμηση, θα ανεχόταν κάτι τέτοιο. Ας περάσουμε όμως, στο σχολιασμό των τριών υποψηφίων, κατά αύξουσα σειρά δύναμης!

Λύκος: η παραφωνία των εκλογών. Ειδικά τις δύο μέρες πριν τις εκλογές, έδωσε ρεσιτάλ μικροπολιτικής. Την Παρασκευή κυκλοφόρησε στην πλατεία ένα ανυπόγραφο υβριστικό φυλλάδιο με τίτλο ‘ο δήμαρχος της κολιάς’. Έλα όμως που 2-3 ‘αργόσχολοι’ τον ψυλλιαστήκαμε οπότε παρακολουθήσαμε την κοπέλα που τα μοίραζε και είδαμε σε ποιο εκλογικό κέντρο μπαινόβγαινε για να προμηθευτεί και άλλα! Επίσης το Σάββατο, ενώ με βάση το νόμο έχει κλείσει η προεκλογική περίοδος, κυκλοφορούσε ένα μαύρο τζιπ με ξένες πινακίδες και αφίσες του Λύκου, το οποίο είχε στη διαπασών διαφήμισή του! Μάλιστα ήταν τόσο προκλητικός ο οδηγός του, ώστε κατά το μεσημεράκι το πέτυχα να ‘μεταδίδει’ σταματημένο έξω από το κέντρο του Θωμά! Γενικότερα, η ρητορική του παρέπεμπε σε μαύρες εποχές και έβριθε κενολογιών, λαϊκισμού και απέλπιδων προσπαθειών πόλωσης. Η αισθητική του τραγική: τόσο η φωτογραφία του ως παμμέγιστος γκουρού, όσο και η προεκλογική του συγκέντρωση με τη ‘θριαμβευτική’ εμφάνιση μέσα από πίδακες φωτιάς, θα μείνουν στο χρόνο ως ανεπανάληπτα μνημεία του σύγχρονου κιτς. Ευτυχώς οι Κουμιώτες τον αγνόησαν στην κάλπη και πλέον είμαι βέβαιος πως θα περάσει στην ιστορία σαν μία κακή ανάμνηση. Πλέον, αμφιβάλλω ακόμα και για το αν θα παραβρεθεί σε κανένα δημοτικό συμβούλιο, γιατί να ασκήσει σοβαρή αντιπολίτευση το βρίσκω απίθανο. Αλήθεια, το έργο του Σιδεράκη τι έχει και είναι αόρατο και ‘δεν φαίνεται’, όπως μας είπε ο βουλευτής που είχε κατεβάσει ο Λύκος στην προεκλογική ομιλία του;

Βλαχογιάννης: η φρούδα ελπίδα. Τον κύριο Βλαχογιάννη, έτυχε να τον πρωτογνωρίσω πριν αρκετά χρόνια και ομολογώ πως μου είχε κάνει την καλύτερη εντύπωση. Είναι ένας Κύριος με κ κεφαλαίο, εξαιρετικά μορφωμένος και με διάθεση να ασχοληθεί με τα κοινά. Δυστυχώς κάπου εδώ τελειώνουν οι αναμνήσεις και ξεκινάνε τα γεγονότα.... Ο κύριος Βλαχογιάννης έκανε το λάθος να μπλεχτεί στην πράσινη παράταξη και στον λάκο με τα φίδια που ονομάζεται Τ.Ο. Πασοκ Κύμης. Έτσι, βρέθηκε στην άχαρη θέση να προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στα δύο εσωκομματικά στρατόπεδα που τις τρεις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις διαιρούσαν το πράσινο κόμμα στα δύο. Πέραν αυτού, δυστυχώς έδειξε ότι ενώ έχει διάθεση να ασχοληθεί με το δήμο, του λείπουν οι ιδέες και η αισιοδοξία. Έτσι, επηρεασμένος από το γερμανικό μοντέλο το οποίο και έχει βιώσει, πρότεινε ως μόνη λύση για την μείωση της ανεργίας τη δημιουργία ‘βιομηχανικού πάρκου’ (ευφημισμός της βιομηχανικής ζώνης) κοντά στη χηλή. Επιπλέον υποσχέθηκε κατάργηση της ετήσιας ανάβασης για περιβαλλοντικούς λόγους και διαπλάτυνση του υπάρχοντος δρόμου Χαλκίδας-Κύμης αντί για τη διάνοιξη ενός νέου. Μου κάνει μεγάλη εντύπωση πως κάποιος που θέλει να καταργήσει την ανάβαση για οικλογικούς λόγους, προτείνει δημιουργία βιομηχανικής ζώνης χωρίς τουλάχιστον την ύπαρξη βιολογικου καθαρισμού. Έπειτα, ποιος ‘επενδυτής’ θα έρθει στην Κύμη να φτιάξει μία μονάδα τη στιγμή που δεν έχουμε σοβαρό οδικό δίκτυο, αλλά και ούτε το υπόσχεται; Ακόμα, με παραξενεύει η συγκεκριμένη ‘λύση’ της ανεργίας, καθώς θα δημιουργήσει καμμιά 30αριά θέσεις εργασίας αλλά θα κλείσει τις πολλαπλάσιες στον αναπτυσσόμενο τομέα του τουρισμού. Τέλος, με στεναχώρησε η προσπάθειά του να καπηλευθεί την αποδοχή από τον κόσμο του Κωστάρου Βάμβα και να προβληθεί ως φίλος του. Γενικά, περίμενα πολλά περισσότερα από τον κύριο Βλαχογιάννη, αλλά δυστυχώς βυθίστηκε στη μετριότητα της παράταξης που τον στήριζε.

Θωμάς: η ευχάριστη έκπληξη. Με λόγο μεστό, με πλήθος επιχειρημάτων και κυρίως με έργο που είχε πολλά χρονια να δει η Κύμη. Μοναδικές παραφωνίες του, η σιωπή όσον αφορά τους οικισμούς αυθαιρέτων σε Χηλη-Τσίλαρο-Θαψά-Μετόχι-Χιλιαδού, οι οποίες τείνουν να γίνουν Λούτσα. Εύχομαι με τον επικείμενο χαρακτηρισμό ζωνών οικοδόμησης, να λυθεί το υπαρκτό αυτό πρόβλημα. Κατά τα άλλα, έδειξε ότι δεν εξάντλησε της ιδέες του κατά την πρώτη τετραετία, προτείνοντας τη θεσμοθέτηση ιστορικού κέντρου Κύμης, κάτι το όποιο θα έπρεπε να είχε γίνει σε όλη την Ελλάδα απο τη μεταπολίτευση! Επίσης, εξεπλάγην ευχάριστα κατά την ανακοίνωση των ποσών που θα μπορούσε με βάση το νόμο να ξοδέψει για την εκπόνηση μελετών των διαφόρων έργων σε σύγκριση με αυτα που τελικά ξοδεύτηκαν! Έδειξε, ότι τελικά μπορούμε σε αυτό τον τόπο να δούμε προκοπή έξω από τις δομές των δύο μεγάλων κομμάτων, αρκεί να υπάρχουν άνθρωποι με μεράκι, θέληση και διάθεση για δουλειά, χωρίς υστεροβουλίες, κουμπαριές και διαπλοκές.