Ομπαμαμανία

Τον τελευταίο χρόνο γίνεται πολύς ντόρος γύρω από τον υποψήφιο για τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα. Στην πρόσφατη περιοδεία του σε ευρωπαικές χώρες τον υποδέχτηκαν σαν μεσσία, ενώ και στη συντριπτική πλειονότητά τους τα ελληνικά ΜΜΕ τον αντιμετωπίζουν θετικά. Ας δούμε τα πλεονεκτήματα του υποψηφίου από το Ιλινόις:

-θα είναι ο πρώτος έγχρωμος πρόεδρος της υπερδύναμης.
Οκ, αλλά αυτό δεν λέει τίποτα! Άλλωστε η κυβέρνηση των ΗΠΑ από το 2000 και μετά είχε δύο έγχρωμους στις κρισιμότερες θέσεις (υπουργείο Εξωτερικών), τον Κόλιν Πάουελ και την Κοντολίζα Ραις. Ο μεν πρώτος είναι συνυπεύθυνος για τον πόλεμο στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, η δε δεύτερη για τη συνεχιζόμενη κατοχή των παραπάνω χωρών, τον πόλεμο στο Λίβανο και τις προετοιμασίες για το Ιράν. Με άλλα λόγια, το ότι κάποιος είναι έγχρωμος ή ανήκει σε μειονότητα δεν συνεπάγεται ότι θα είναι καλύτερος σαν πρόεδρος. Άλλωστε, αν ίσχυε κάτι τέτοιο θα είχαμε "αντίστροφο" ρατσισμό: οι λευκοί που μπορεί να είναι καλοί ή κακοί και οι λοιποί που κατ' ανάγκην είναι προοδευτικοί. Δεν είναι το χρώμα αυτό που καθορίζει τις πολιτικές αποφάσεις αλλά οι θέσεις του υποψηφίου.

-έχει υποσχεθεί κοινωνική ασφάλιση για όλους.
Το μόνο θετικό μέτρο που προτείνει! Φυσικά δεν το προτείνει από την καλή του καρδιά, αλλά επειδή το πρόβλημα έχει γίνει τόσο οξύ ώστε 47 εκατομμύρια πολίτες των ΗΠΑ να μην έχουν την παραμικρή ασφάλιση. Δηλαδή αν χρειαστεί να νοσηλευθούν σε οποιοδήποτε νοσοκομείο , δημόσιο ή ιδιωτικό, πληρώνουν τα έξοδα νοσηλείας! Η τραγική αυτή κατάσταση, που δεν αφορά μόνο τους ανασφάλιστους αλλά και όσους λόγω οικονομικών δυσχερειών δεν ασφαλίζονται τα "ακριβά" προγράμματα, έχει αποτυπωθεί άκρως ρεαλιστικά στο ντοκυμαντέρ του Μαικλ Μουρ Sicko.

-θα αποσύρει τα στρατεύματα από το Ιράκ εντός 16 μηνών.
Οκ, αλλά και αυτό δεν το κάνει επειδή είναι φιλειρηνιστής ή πιστεύει στον εξαντλητικό διάλογο, αλλά από καθαρό συμφέρον. Με βάση την έρευνα του νομπελίστα οικονομολόγου Τζόζεφ Στίγκλιτζ, ο πόλεμος στο Ιράκ κοστίζει στους πολίτες των ΗΠΑ 12 δισεκατομμύρια δολάρια το μήνα ενώ το συνολικό κόστος του μέχρι σήμερα φτάνει τα 3 τρις!!! Είναι προφανές πως όσα και να είναι τα οφέλη από τον έλεγχο των πετρελαίων, το κόστος του πολέμου τα υπερβαίνει δραματικά. Ε, και ο τελευταίος λαχειοπώλης στην Ομόνοια γνωρίζει πως όταν τα έξοδα υπερβαίνουν κατά πολύ τα έσοδα και δεν υπάρχει ελπίδα αναστροφής, το μαγαζί πρέπει να κλείσει. Μάλιστα για τον αντίστοιχο πόλεμο στο Αφγανιστάν όχι μόνο δεν υπόσχεται άμεσο τερματισμό της κατοχής, αλλά... δεσμεύεται για άμεση αύξηση της στρατιωτικής παρουσίας κατά 4500 στρατιώτες, εκ των οποίων οι 1000 από το Ιράκ!

Η λοιπή εξωτερική του πολιτική θα ακολουθήσει τον τωρινό δρόμο. Για το παλαιστινιακο δηλώνει "Η Ιερουσαλήμ θα παραμείνει πρωτεύουσα του Ισραήλ και πρέπει να παραμείνει αδιαίρετη" και "Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων δεν υπάρχει θέση για τις τρομοκρατικές οργανώσεις", υπονοώντας τη νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση των παλαιστινίων. Απειλεί ευθέως το Ιράν λέγοντας "Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Ιράν θέτει μια εξαιρετική απειλή για το Ισραήλ και ότι το Ισραήλ λαμβάνει πάντοτε δικαιολογημένα αποφάσεις που εγγυώνται την ασφάλειά του". Τέλος τάσσεται υπέρ της συνέχισης του εμπάργκο στην Κούβα. Στην ουσία δεν διαφέρει σε τίποτα σε σχέση με τα άλλα γεράκια της Ουάσιγκτον.

Υ.Γ. πολλοί υποστηρίζουν ότι ο Ομπάμα θα υιοθετήσει φιλελληνικές θέσεις όσον αφορά το μακεδονικό και το κυπριακό. Όμως η ιστορία δείχνει ότι πάντοτε οι υποψήφιοι πρόεδροι χάιδευαν τα αυτιά της ελληνικής ομογένειας δίνοντας ανέξοδες υποσχέσεις, προκειμένου να αποσπάσουν ψήφους. Θυμηθείτε ποιες ήταν οι θέσεις του Κλίντον στο μακεδονικό και το κυπριακό πριν εκλεγεί και τι τελικά έγινε. Μάλιστα θυμάμαι ότι μόλις είχε πρωτοεκλεγεί, σε κάποιες περιοχές της χώρας ψήνανε αρνιά!!! Τόσος ραγιαδισμός μπροστά στον επερχόμενο "σωτήρα"!