Νέοι Ορίζοντες (τ. 36)

του Χριστόφορου (mail: xri_pap στο yahoo τελεία gr)

Ω, ναι φανατικέ αναγνώστη! Πέφτει σε εμένα ο κλήρος να κάνω ποδαρικό στο φτωχικό μας blog! Όσο λοιπόν ο γλυκός οικοδεσπότης μας προσπαθεί να συνέλθει από τις κραιπάλες των εορτών, εγώ θα σου διηγηθώ τις εμπειρίες μου από την ανάγνωση των γιορτινών Νέων Οριζόντων.

Φοβάμαι λατρεμένε αναγνώστη ότι οι κουκουλοφόροι έφτασαν και στην πόλη μας. Δες προσεκτικά την φωτογραφία από το εξώφυλλο των νέων οριζόντων, όπου ο μικρός αντάρτης στέκεται μπροστά από την εξέδρα των επισήμων κατά τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου. Αν κρίνω από τη στάση του, περιμένει το τσούρμο των συντρόφων του για ενσπείρουν το χάος και τον πανικό στην πλατεία. Και φυσικά διακρίνεις το διόλου τυχαίο σημείο στο οποίο στέκεται: ακριβώς μπροστά από την καρτέλα με την ιδιότητα του πολυαγαπημένου μας, που ο θεός να με γκαντεμιάσει στο τάβλι και να του δώσει βουλευτική θητεία, δημάρχου! Είμαι βέβαιος πως βρίσκεται σε εντεταλμένη υπηρεσία από τα απομεινάρια της αναρχικής εφημερίδας ‘Νέα Πορεία’. Αφού στο τελευταίο τους φύλλο απέτυχαν να τα βάλουν με τις ‘μικρότητες της εξουσίας’, τώρα προσπαθούν να καταλύσουν τη δημοτική, ου μην και νηπιακή, αρχή με πλάγιους τρόπους... Αυτά βλέπει η θεία Βιργιλία και αναρωτιέται «σε τι κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας Δήμο Βερύκιε»;

Αλλά και ο τηλεοπτικότατος δήμαρχός μας δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια. Ηγήθηκε της μεστότερης 28ης που είδε ποτέ η Κύμη! Αντιγράφω: ‘την προηγούμενη ημέρα, 27η του μηνός, οι μαθητές των σχολείων μετέβησαν στον λόφο του προφήτη Ηλία, όπου δαφνοστεφάνωσαν τον Ανδριάντα του Ι. Βελισσαρίου. Στις 7.30 το απόγευμα λαμπαδηδρόμοι μαθητές διήλθαν από τους κεντρικούς δρόμους της Κύμης’. Μέσα σε ένα διήμερο, ο δήμος μας γιόρτασε τον Β’ παγκόσμιο, τους Βαλκανικούς πολέμους και τους Ολυμπιακούς Αγώνες μαζί! Αν μάλιστα τα σχολεία αφήνανε και ένα στεφάνι στην προτομή του Παπανικολάου, θα μιλάγαμε για το καρέ του εικοστού αιώνα! Κέφι και φαντασία χρειάζεται, και θα γίνουμε, εκτός από πόλη-υγείας, και γιορτινή πόλη!

Αφήνω dear, προς στιγμήν, τους αγαπημένους μου ήρωες για να σε πληροφορήσω τι συμβαίνει όταν μπλέκονται μαθηματικά, φιλοσοφία και διαφυλικές σχέσεις. Ο Θ.Γ. εξετάζει τι θα συνέβαινε στον κόσμο αν σε καθένα και καθεμία αντιστοιχούσαν τέσσερα άτομα του άλλου φύλου και καταλήγει πως θα χρειαζόταν μία ανάποδη πυραμίδα για να βολευτούμε όλοι μας. Διαβάζοντάς το ο, δεινός χαρτοπαίκτης, θείος Κορνήλιος ξέσπασε: «οι σχέσεις είναι συμμετρικές άρα αν για παράδειγμα ο Ευτύχιος θέλει τέσερρις κοπέλες, τότε κάθε κοπέλα θα θέλει τρεις και όχι τέσσερις άνδρες, διότι θα έχει ήδη τον Ευτύχιο (ή μήπως Δυστύχιο;), και επίσης δεν χρειάζεται τελικά ανάποδη πυράμιδα, παρά ισοπληθικές κλάσεις με αριθμό μελών πολλαπλάσιο του βαθμού που έπαιρνε ο Θ.Γ. στο γυμνάσιο στα μαθηματικά (04)». ‘Ομως εκεί που απογειώνεται η φαντασία μου είναι στο κλείσιμο του άρθρου: ‘Ανακύπτουν τα ερωτήματα: 1. Μπορούν να αναζητούν οι πεπερασμένοι το άπειρο; 2. Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί πως είναι ο ίδιος το άπειρο, όντας η βάση της ανάποδης πυραμίδας;’. Συμπληρώνω και εγώ με τη σειρά μου τη λίστα των βαθυστόχαστων αναπάντητων φιλοσοφικών ερωτημάτων: 3. Μπορεί τελικά αυτός που ισχυρίζεται ότι είναι το άπειρο, να είναι έμπειρος; 4. Χέζουν οι αρκούδες στο δάσος; 5. (το αιώνιο ερώτημα) Τι τρέχει με Μπάλακ και Λεβαδειακό;

Και τώρα κεχαριτωμένε αναγνώστη ξάπλωσε αναπαυτικά σε ένα ανάκλιντρο, ήρθε η στιγμή να μάθεις για ποιο λόγο παράπεσε το έγγραφο της Λάρκο στον τηλεοπτικότατο δήμαρχό μας! Γράφουν οι καλοί μου: ‘ποιος το περίμενε ότι η περιοχή μας διαθέτει πλήθος σπηλαίων που παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον λόγω του βάθους τους και της διαμέτρου τους;’ Μάλιστα στο ίδιο κείμενο ο 'Δήμαρχος' (με δέλτα κεφαλαίο) δεσμεύεται να δημιουργήσει σπηλαιολογικό πάρκο. Φαντάσου τώρα τι σπήλαιο θα δείχναμε στους επιστήμονες αν είχε έρθει η Λάρκο! Εκεί να δεις βάθος και διάμετρο! Μάλιστα, ο πονηρούλης δήμαρχος ήθελε να το κάνει έκπληξη στους σπηλαιολόγους, για αυτό δήθεν του παράπεσε το έγγραφο. Δυστυχώς όμως, κάτι μυστήριοι οικολόγοι που δεν τους αρέσουν οι εκπλήξεις του τζαναμπέτη-δημάρχου τα χάλασαν όλα.

Σε αυτό σημείο θα επικαλεστώ τη μνήμη σου υπομονετικέ αναγνώστη. Θυμάσαι που στο προηγούμενο τεύχος μία σελίδα της Πράβδα είχε μεταφερθεί χωροχρονικά στην τέταρτη σελίδα των νέων οριζόντων; Δυστυχώς το πείραμα επαναλήφθηκε, αυτή τη φορά με την έκτη σελίδα. Γράφει ο τίτλος ‘Λαικές συνελεύσεις. Καθιερώθηκαν πριν έξι χρόνια. Ο διάλογος συνεχίζεται’. Σε μία τυπική λαική συνέλευση στη Σοβιετική Ένωση, ο γενικός γραμματέας του κόμματος παρουσιάζει τις θέσεις του στους πολίτες, οι τελευταίοι κάνουν μία-δυο ερωτήσεις για ξεκάρφωμα και χωρίς χρονοτριβές (όπως ψηφοφορίες και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες) η συνέλευση κλείνει υιοθετώντας ομόφωνα την αρχική θέση. Φαίνεται ότι κάτι τέτοιο περιέγραφε το αρχικό άρθρο της Πράβδα, όμως κατά τη χωροχρονική μεταφορά αντικαταστάθηκε το ‘γενικός γραμματέας του κόμματος’ με το ‘δήμαρχος με τη μύτη-μετρητή Geiger’ και η Σοβιετική Ένωση με την Κύμη. Μάλλον κατά τη μεταφορά οι επίμαχες λέξεις θα παράπεσαν εκτός κώνου φωτός και θα χάθηκαν στα μεταλλεία της ανυπαρξίας, εκεί που χαλυβδώνεται η λήθη. Τι να κάνω mon cherie, κόψανε τη λογοτεχνική στήλη από τη λαοφιλή εφημερίδα και πλεον αναγκάζομαι να λογοτεχνίζω, μήπως και αναπληρωθεί το κενό.

Ήρθε η ώρα να σε αποχαιρετίσω ηρωικέ αναγνώστη, πάω με τις θείες μου να απολαύσω μία Βενεδικτίνη στην ,στολισμένη με μπλε ψυχεδελικά φωτάκια, πλατεία Κύμης-Μπουρναζίου. Για το τέλος, ένας γρίφος: πως λέγεται ο συντάκτης του κειμένου με τίτλο ‘των φρονίμων τα παιδιά...’.; Αχ, πόσο λατρεύω τους ανθρώπους με μπριόζικο χιούμορ!