Ξερω λατρεμένε αναγνώστη ποιο ερώτημα σε βασανίζει και δεν σε αφήνει να κοιμηθείς τις νύχτες. Τι συμβαίνει στον τόπο μας και δεν μας επισκέπτονται πλέον θίασοι όπως της Κατερίνας Γιουλάκη και του Στάθη Ψάλτη; Γιατί η περιοχή μας βρίσκεται σε τέτοια πολιτισμική παρακμή; Πως θα μεγαλώσουν τα παιδιά μας χωρίς ηράκλειους ήρωες και κολοσσιαία ινδάλματα;
Βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση να διαφωνήσω μαζί σου. Τα πράγματα πηγαίνουν καλύτερα από ποτέ! Η πόλη μας, εκτός από πόλη-υγείας είναι και πόλη θεάτρου! Ας όψεται ο καλός μας δήμαρχος, που ο θεός να με καταδικάσει να δω τα άπαντα του Φώσκολου και να του δώσει βουλευτική θητεία, με τις παραστάσεις που διοργανώνει στο δημαρχείο υπό τον εύηχο και πολλά υποσχόμενο τίτλο ‘δημοτικό συμβούλιο’. Μάλιστα η αναγγελλία της τελευταίας παράστασης είχε τοιχοκολληθεί σε όλη την πλατεία, προετοιμάζοντας τους μύστες του θεάτρου και του πολιτισμού για το συγκλονιστική εμπειρία που θα βίωναν.
Έτσι λοιπόν, από πολύ νωρίς πιάσαμε στασίδι με τις θείες και το θείο, εξοπλισμένοι με ποπ κόρν, γκαζόζες και άφθονο κέφι. Η παράσταση ξεκίνησε δυνάμικα με τον γλυκό μας δήμαρχο σε ρόλο κονφερανσιέ να προετοιμάζει το κοινό για το υπερθέαμα που θα ακολουθούσε. Δυστυχώς με το καλημέρα χάλασε η διάθεση της θείας Ιουλίας γιατί απουσίαζε ένας εκ των πρωταγωνιστών, ο καθηγητής-ηγέτης Ντίνος. Μάταια ο θείος προσπαθούσε να την πείσει ότι το ρόλο του θα κάλυπταν επάξια οι πραγματικές πριμαντόνες του στρατόπεδου Μπουραντά. Τι τα θες dear, οι γεροντικοί έρωτες είναι σαν την υπογλυκαιμία. Έτσι και σου κληρώσουν δεν σε αφήνουν με τίποτα.
Αφού τελείωσε το απαραίτητο ζέσταμα ξεκίνησε το κυρίως μέρος του έργου. Θωμαικοί και Μπουραντάδες διαξιφίζονταν όχι για τα μάτια μιας γυναίκας, αλλά για τον φουκαριάρη το δρόμο. Η πρώτη στιγμή που άναψαν τα αίματα ήταν όταν σε μία αποστροφή του λόγου του ο ασκεπής αρρενωπότατος γεωλόγος με τη μπάσσα φωνή, σαν μπουρούχα βαποριού, σύστησε στην αδερφή του; ξαδέρφη του; θα σε γελάσω και δεν το θέλω, όπως καθαρίσει τα μαγειρικά της σκεύη. Ευτυχώς που είχα φέρει την ομπρέλλα και πρόλαβα και την άνοιξα, διαφορετικά οι θείες μου θα μούσκευαν τεστοστερόνη. Είχα να δω τέτοιο χαμηλό βαρομετρικό αντρίλας και βαρβατίλας από τότε που ο Αρχηγός ήταν στις δόξες του. Αχ, πως φαίνεται ότι το σφυρί και η αξίνα χαλυβδώνουν τον άντρα.
Όμως η ντίβα της βραδιάς δεν ήταν άλλος από το σωσία του Giancarlo Gianini με τους ανέμελους βόστρυχους, ο προστάσης πασών των μεταλλείων και άρχοντας της κωλοτούμπας. Σε μία αποστροφή των μεστών νοημάτων και επιχειρημάτων κραυγών του αναφέρθηκε στους τρομοκράτες της Κύμης και τους κουκουλοφόρους του διαδικτύου που τολμούν και πιάνουν το όνομά του στο στόμα και τα πληκτρολόγια τους και τον διαβάλλουν καθημερινά ποικιλλοτρόπως τε και παντοιοτρόπως. Και όμως sugar, το χρυσό μου έχει δίκιο. Ουδείς μπορεί να επικαλείται το όνομα του Θεού επί ματαίω, το λένε και οι Γραφές. Αλλά και αυτοί οι άθλιοι, δεν έχουν ίχνος τσίπας. Ξερεις πόσες συνεδρίες με ψυχολόγους έχει κάνει ο καλός μου για να μπορέσει να ξεπεράσει την χρόνια εσωστρέφιά του; Τόσους μήνες ήθελε να βρωντοφωνάξει ‘Ναι, θέλω να έρθει η Λαρκο στην Κύμη’ και το καταπίεζε. Τώρα που βρήκε το θάρρος και τη δύναμη να πραγματοποιήσει το μεσηλικιακό του όνειρο είναι ανάγκη να του υπενθυμίζουν τι έλεγε και ψήφιζε πριν κάποιους μήνες; Δεν καταλαβαίνουν πως ένας πρωταθλητής ου μην και ολυμπιονίκης της κωλοτούμπας, είναι ευαίσθητος στη χλεύη του κόσμου; Δηλαδή τι θέλουν οι τρομοκράτες, να ξαναιδρύσει δική του παράταξη με το ακρωνύμιο ΟΚΡΑΛ (Ομιλος Κατσούφηδων Ραμολιών και Απαράδεκτων Λιμοκοντόρων) και να μην εκλεγεί στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο;
Οχι! Ουδείς έχει το δικαίωμα να μας στερήσει τον ήρωα μας. Άλλωστε όπως και ο ίδιος ανέφερε λίγο πριν πέσει η αυλαία, βρίσκεται είκοσι χρόνια στο σανίδι προσφέροντας αφιλοκερδώς στον πολιτισμό και τη λαογραφία από δεύτερους, πάντα, ρόλους. Η θεία Ιουλία, η φαρμακόγλωσσα της πλατείας, σχολίασε ‘από ότι φαίνεται καημένε και για τα επόμενα είκοσι χρόνια, δεύτερους ρόλους θα παίζεις’.
1 comment:
и всё эе: мне понравилось. а82ч
Post a Comment