Νέοι Ορίζοντες (τεύχος 35)

του Χριστόφορου (xri_pap στο yahoo τελεία gr)

Διακρίνω τις τελευταίες μέρες, λατρεμένε αναγνώστη, έναν έντονο παλιμπαιδισμό στα εξώφυλλα των εφημερίδων. Ο πολυαγαπημένος μας δήμαρχος, που ο θεός να μου κόβει λέξεις και να του προσθέτει χρόνια, δηλώνει στο πρωτοσέλιδο «παίζουμε-αλλά δεν χτίζουμε- στην άμμο». Μέχρι να γυρίσω στην σελίδα 10, στο μυαλό μου στριφογύριζε το ακανθώδες ερώτημα γιατί δεν χτίζει στην άμμο ο τηλεοπτικότατος δήμαρχός μας. Μήπως το δημοτικό, ενίοτε και νηπιακό, συμβούλιο δεν αποφασίζει συχνές εκδρομές στο σουτσίνι; Μήπως του λείπει η υψηλή καθοδήγηση και επιστασία από κάποιον «καθηγητή»; Μήπως απογοητεύτηκε από το «χτίσιμο» του δρόμου της Σκοτεινής και πλέον τα παράτησε; Όχι υπομονετικέ αναγνώστη! Ο γλυκός μας δήμαρχος αναφέρεται στο πανελλήνιο πρωτάθλημα beach soccer.

Σε αυτό το σημείο θέλω να παρακαλέσω δημόσια τη δημοτική αρχή και τους συντάκτες της εφημερίδας να με λυπηθούν. Σε κάθε διοργάνωση του δήμου και σε κάθε φύλλο των νέων οριζόντων επαναλαμβάνεται η «διοργάνωση από το Δήμο σημαντικών αθλητικών γεγονότων όπως η ανάβαση Κύμης». Είτε σε προεκλογική συγκέντρωση είτε στην τελετή λήξης του τουρνουά μπάσκετ, είτε στο beach soccer είτε στην ΝΕΤ, παντου αναφέρεται η «διοργάνωση από το Δήμο σημαντικών αθλητικών γεγονότων όπως η ανάβαση Κύμης». Έλεος! Δεν αντέχω άλλο! Πλέον κάθε φορά που με ρωτάνε από πού είμαι, απαντώ σαν το σκύλο του Παβλοφ «από την Κύμη, εκεί που ο δήμος διοργανώνει σημαντικά αθλητικά γεγονότα όπως η ανάβαση Κύμης».

Συνεχίζω με Θανάση Γκζίτη: «το καλοκαιράκι μαδάρεψε τις νεαρές, τις ώριμες και τις προς το… σάπιο». Ωιμε και τρις αλί! Η θεία Ιουλία ξέσπασε: «το ένδοξο ΚΑΠΗ Κύμης που στις 5/6 έδειξε τον ηρωισμό του παρακολουθώντας ολόκληρη την εκπομπή της Τατιάνας να χαρακτηρίζεται σάπιο;». Και συνεχίζει το ρεπορτάζ περιγράφοντας τους «χαρακτηρισμούς των αντρών-κυνηγών» (σε παρένθεση οι δυνητικές απαντήσεις):

-Αχ παναγία μου! (είναι θεολογικό το πρόβλημα;)

-Όμορφο που γινε τούτο δα! (αχ, ξεκούτιανε ο έρμος…)

-Που πας μωρή έτσι; (πωωωωω! Αντρίλααα! Βαρβατίλααα!)

-…ματιές γεμάτες υπονούμενα στους άλλους… (αχ πονηρό αγόρι, πόσο με εξιτάρεις! Πιστεύεις στον έρωτα με την πρώτη ματιά;)

-κοίτα προς τα… (μ’ ανάβεις με το λάγνο βλέμμα σου! Εσύ και ο Τζωρτζ Κλούνι!)

«και άλλα τέτοια που η στήλη μη θέλοντας να παρεκτραπεί τα αφήνει στη γόνιμη φαντασία των αναγνωστών». Ααααααχ! Αυτό δεν είναι ευθυμογράφημα, αλλά το «Λάθος» του Σαμαράκη!

Φούντωσα dear και πρέπει να χαλαρώσω γιατί είμαι σε αναπαραγωγική ηλικία. Γυρνάω σελίδα και συναντώ τη μελέτη του Σταύρου Μυλωνά «ο μαύρος χρυσός του χθες και του αύριο». Εδώ και πολλά χρόνια, ηρωικέ αναγνώστη, διαβάζω τον τοπικό τύπο όμως πρώτη φορά συναντώ περίπτωση χωροχρονικής μεταφοράς! Το άρθρο αναφέρεται στον «μεταπολεμικό καπιταλισμό», στο ότι «η κερδοσκοπία είναι το κύριο συστατικό του καπιταλιστικού οικοδομήματος» ενώ πέφτουν και φάλτσες δοξαριές για «την είσοδο της Κίνας στο παιχνίδι της καπιταλιστικής αγοράς». Oh mon dieu! Η 4^η σελίδα της λαοφιλούς εφημερίδας κατελήφθη υπό τας κομμουνιστάς του Στάλιν και του Ζαχαριάδη! Είναι φανερό ότι η μετά 40 χρόνια εμφάνιση αυτού του άρθρου της Πράβδα στους Νέους Ορίζοντες, είναι η απάντηση των Σοβιετικών στο πείραμα της Φιλαδέλφιας.

Προσπερνώ τον σύντροφο Μυλωνόφσκι και σε αποχαιρετώ με τον «άνθρωπο-γκολ». Ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι είναι ξάδερφος του ανθρώπου-νυχτερίδα και του ανθρώπου-αράχνη, και φίλος του ανθρωπου-ελέφαντα. Η μικρή θεότητα που ονομάζεται Γιάννης Μπίλιος ανακάλυψε ότι το βαφτιστικό του ανθρώπου-γκολ είναι Γιώργος Βαιτσης (κάτι σαν το Κλαρκ Κεντ). Σημασία έχει ότι αυτό το «πολύ γνωστό όνομα» που «εχει διαπρέψει» στις μικρές εθνικές θα είναι ο νέος προπονητής του Α.Ο.Κ. Διαβάζοντας την είδηση η θεία Βιργινία σχολίασε «αν ο προπονητής μας είναι ο άνθρωπος-γκολ, ο σεντερ φορ μας ποιος θα είναι; ο άνθρωπος-Μουρίνιο;».