Τέχνη (2)

Στην προηγούμενη ανάρτηση κάποιος ανώνυμος «φίλος» του μπλογκ έγραψε το παρακάτω σχόλιο:

"Για άλλη μια φορά η κύμη (συγγνώμη οι κουμιώτες) δείνουν τα φώτα τους στον πολιτισμό και την δημοκρατία. Ο πολιτικός πολιτισμός του άρθρου είναι ένα δείγμα των στρεβλώσεων που ταλανίζουν τον τόπο μας."

Ξεπερνώντας την αποτυχημένη του προσπάθεια να δημιουργήσει μπούγιο με την πρώτη πρόταση, που ειρωνεύεται (ή έτσι θέλει να δείχνει) συλλήβδην όλους τους κουμιώτες, αυτό το μήνυμα συμπυκνώνει τον κλασσικό αντίλογο σε ανάλογες πράξεις. Τα βασικά προβλήματα αυτού του σκεπτικού είναι ότι κοιτάζει μονομερώς την πραγματικότητα, αγνοεί ουσιαστικές παραμέτρους και βάζει κάτω από το χαλί την ιστορική διάσταση των γεγονότων.

Πιο συγκεκριμένα, στην ίδια πορεία οι δυνάμεις της αστυνομίας έκαναν ευρεία χρήση δακρυγόνων με αποτέλεσμα να λιποθυμήσουν διαδηλωτές και συγχρόνως η αστυνομική βία κατευθύνθηκε ακόμα και σε συνταξιούχους, ηλικιωμένους, καθηγητές πανεπιστημίων, οικογενειάρχες και τόσες άλλες κοινωνικές ομάδες που κάθε άλλο παρά σαν «ταραξίες» στοχοποιούνται από τα ΜΜΕ. Ενδεικτικά, φώτο διαδηλώτριας μετά τις «περιποιήσεις» των ΜΑΤ και διαδηλωτή που χτυπήθηκε από τη μηχανή ενός ανθρωποειδούς της ομάδας Δελτα.

Με το συμβάν στον Χατζηδάκη ασχολήθηκαν και τελικά καταδίκασαν όλα τα κόμματα της βουλής, η συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ, μέχρι και διάφοροι ανώνυμοι σε μπλογκς, ενώ ο εισαγγελέας άσκησε αυτεπάγγελτη δίωξη και ξεκίνησε έρευνα για να βρεθούν οι υπαίτιοι. Για τα άλλα δύο συμβάντα, υπήρξε σχεδόν απόλυτη σιωπή! Γιατί πασοκ-νέα δημοκρατία (και λοιποί παρατρεχάμενοι Ντόρα-Καρατζαφέρης-Κουβέληδες) δεν καταδικάσανε και αυτά; Η κυρία Τρέμη και τα λοιπά παπαγαλάκια μόνο κουκουλοφόρους είδαν εκείνη τη μέρα στην Αθήνα; Ο εισαγγελέας δεν πήρε χαμπάρι ότι δεν ήταν μόνο ο Χατζηδάκης θύμα της βίας εκείνη τη μέρα; Και τελικά αυτά τα συμβάντα δεν προσβάλλουν τον «πολιτικό πολιτισμό»;

Ευτυχώς ή δυστυχώς, η κοινωνική ειρήνη φτάνει στο τέλος της. Ολοένα και μεγαλύτερες μερίδες του πληθυσμού έρχονται αντιμέτωπες με την ανεργία, την εργασιακή ανασφάλεια, την φτώχεια και την εργοδοτική τρομοκρατία. Οι «τυχεροί» δουλεύουν 12ωρα και 6ήμερα και πληρώνονται τον βασικό των 592Ε χωρίς να ξέρουν τι τους ξημερώνει ενώ οι άτυχοι είναι μικροσυνταξιούχοι και άνεργοι, με ελάχιστες προοπτικές καλυτέρευσης της ζωής τους. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει η συντεχνία αυτών που δημιούργησαν το πρόβλημα και περιλαμβάνει όσους στήριξαν ουσιαστικά τη σημερινή κατάσταση. Αυτή η συντεχνία, δυστυχώς έχει το πάνω χέρι στη βουλή, στα ΜΜΕ, στην δικαστική και εκτελεστική εξουσία, και βρίσκει υποστηρικτές σε ένα σημαντικό μέρος της κοινωνίας. Εξοργίζεται για το Χατζηδάκη και συγχρόνως κλείνει τα μάτια στους μη επώνυμους διαδηλωτές και ωραιοποιεί την πραγματικότητα με όμορφες περιγραφές και δόκιμες φράσεις περί «πολιτικού πολιτισμού». Όμως, τελικά η βία στον (κάθε) Χατζηδάκη δεν είναι τίποτα περισσότερο από την αντιβία που ασκεί μέρος της κοινωνίας στους πραγματικούς υπαίτιους της σημερινής κατάστασης. Άλλωστε θα ήταν ουτοπικό να περίμενε κανείς η οικονομική και κατασταλτική βία να παραμένει αναπάντητη εσαεί.

Υ.Γ.1 Δεν προβληματίζει κανέναν το ότι αυτοί που χτυπάνε τον Χατζηδάκη είναι ξεκουκούλωτοι μεσήλικες;;;

Υ.Γ.2 Οποιοσδήποτε, θα προτιμούσε να φάει δυο φάπες όπως ο Χατζηδάκης και να έχει τις οικονομικές απολαβές του, παρά να είναι άνεργος, επισφαλής ή μικροσυνταξιούχος. Και τελικά αυτό θα έπρεπε να είναι το βασικό κριτήριο του τι συνιστά απειλή για τον πολιτικό πολιτισμό, τι σημαίνει βία και πιο πρόβλημα είναι πιο ουσιαστικό

Υ.Γ.3 Μέσα στον Δεκέμβρη γίνανε και τα παρακάτω "μεμονωμένα" περιστατικά: ματατζής προσπάθησε να χτυπήσει στο κεφάλι με πυροσβεστήρα διαδηλωτές (στο πέμπτο δευτερόλεπτο του βίντεο). Τέλος, ανοίγει η διαδήλωση για να περάσει ένα ασθενοφόρο, αλλά ματατζήδες του κλείνουν το δρόμο ενώ μεταφέρει ασθενή! Και όμως, υπάρχουν ακόμα κάποιοι που προσβάλλονται με τις σφαλιάρες στο Χατζηδάκη!